ورود حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها به قم ( مدح حضرت)
ای بـه قـم آفـتـاب قـلـب جـهـان! دخـت مــوسـی! ســلالـۀ قــرآن! عمه و دخت و خواهـر سه امام! مـــادر کــل عـــالـــم امـــکــان! تـو بـه چـشـم ائــمّــه زهــرایــی بعد زهرا به قدر و عزت و شان زیــنــب دوم بـــنـــی الـــزهـــرا عــمــۀ چـــار حــجّــت یـــزدان هــم وجــودت کـریـمـۀ عــتـرت هــم ولایت، حــقـیـقــتِ ایــمــان فیض فـیضیه از کرامت تـوست شهر قـم از تو گـشـته مهـد امان حــــــرم یـــــازده ولـــی خـــــدا حـرم تـوسـت ای سـپـهـرمـکـان مــدح تــو ای مـلـیــکـۀ هـسـتـی وصـف تــو ای یــگــانـۀ دوران نـه تـوان با هـزار دسـت نـوشت نه! تـوان گـفـت بـا هـزار زبـان صـحـن تو مـسـجـد الرسول همه حـرمِ امـن تـوسـت کـعــبـۀ جـان پــدر و مـــادرم بــه قــربــانــت نه، هـمـه جـان عـالـمـت قـربـان کــوثــر کــوثــر رســـول خـــدا عـصـمـت عـصـمـت الله مـنــّـان قــم، جــلال مـدیــنـه پـیــدا کـرد تــا نــهــادی قــدم بــه دیـــدۀ آن گــشـت روز ورود تــو در قـــم روز عــیــد کـرامـت و احـسـان روز عــیــد نــزول رحـمــت‌هـا روز عـفـو و عـنـایت و غـفـران اهـل قــم از بــرای اســتــقــبـال هـمـه بـا دسـتـه‌گـل شـدنـد روان مرد و زن دور محملت گـشـتـند اشک شـوق هـمـه ز دیـده روان قـم دل از گـلـشن بهـشت گـرفت محملت بس که گـشت گـل‌بـاران هـمه گـفـتـنـد فـاطـمـه در حـشر پــای بـنـهـاده؛ ای گـنـهــکــاران حرمت شیـعـیـان قـم، ز تو کـرد ســتــم اهــل شـــام را جــبــران کاش زیـنب به قـم سفـر می‌کـرد تـا نـمـی‌دیـد آن هـمــه طـغــیـان اهـل قـم کـی بـرنـد مـهـمــان را گه به بـزم شـراب و گه زنـدان؟ جای تو بیتِ «مـوسی خـزرج» جـای زیـنـب بـه گـوشـۀ ویـران دور تو عـالـمـان فـقـه و اصـول دور او ابن سعد و شـمر و سنان دور تو دستـه‌های گـل در دسـت دور او سنگ بـود و زخـم‌زبـان |